Ne çabukta büyüdün bebeğim ?

Canım kızım her geçen gün büyüdüğünü, nefesime nefes olduğunu,
seninde beni korumaya başladığını hissediyor ve duygulanıyorum.

Akşam mutfakta parmağımı kestim, eşimde yorgun şekerleme yapıyordu.
Netice de panikle ev ahalisine anlatılacak bir durumda yok ortada.

Senamda her akşam yemeğinde ve babasıyla beraber yaptığımız kahvaltılarda masa hazırlamaya pek gönüllü.
Akşam ben mutfakta elimi kestiğimde kızımda yardıma gelmişti. O anda peçete ile elimi tuttuğumu ve kanı gördü.
Hemen babaaaa diyorduki... Babanı çağırmana gerek yok kızım önemli değil geçti bile dedim.
Yaklaşık 10 sn. sonra elinde ıslak bir pamukla yanıma geldi.
Annecim eline koy, hiç kanamaz hemde seni iyileştirir dedi.
Çook duygulandım, gerçekten
Canımdan can büyüdü, bana kocaman bir can oldu.

Pamuğu tek başına almasına imkan yok, en azından almaya çalışsa ben sesini duyardım.
Sordum nereden bulduğunu... Bana en kıymetlisi kaç gündür özenle ilgilendiği,
büyümesini heyecanla beklediği fasulyeden aldığını söyledi.
Ben onun pratik zekasına mı, en kıymetlisini benim için kullandığına mı, yoksa kendince bulduğu iyileştirme çabasına mı hayran kalayım.

Canım benim, hep böyle kal, hep bana yakın.


Bu fotoğrafı dün çektim, amacım büyüdüğünde her 2 halinide paylaşmaktı.
Kısmet bugüneymiş.
Şimdi birkaç fasulye çıplak :)